تابلو بوم نقاشیخط هنری مدرن ایرانی با شعر این عمر به ابر نوبهاران ماند از گالری چارگوش مدل 3655

شعر تابلو : این عمر به ابر نوبهاران ماند این دیده به سیل کوهساران ماند ای دوست چنان بزی که بعد از مردن انگشت گزیدنی به یاران ماند شاعر : ابوسعید ابولخیر

تابلوی خوشنویسی پیش رو، اثری نفیس و بدیع از هنر نقاشیخط معاصر است که با الهام از بیتی ماندگار از عارف و شاعر نامدار قرن چهارم و پنجم هجری قمری، ابوسعید ابوالخیر، خلق شده است. این اثر هنری با بهره‌گیری از زمینه مشکی و طلایی، خطوط چرخیده و متقارن، طراحی آبسترکت و خطی، چاپ نفیس و تلفیق اختصاصی گالری چارگوش، نه تنها یک تابلوی خوشنویسی صرف نیست، بلکه تابلویی نقاشیخط است که در آن شعر، خط و رنگ در هم آمیخته و اثری چندلایه و تأثیرگذار را به وجود آورده‌اند. در این تفسیر 3000 کلمه‌ای، تلاش خواهد شد تا به ابعاد مختلف این اثر پرداخته شده و زیبایی‌ها و ظرافت‌های آن به تفصیل شرح داده شود.

1. ابوسعید ابوالخیر و جایگاه شعر او در فرهنگ ایرانی:

ابوسعید ابوالخیر، با نام کامل ابوسعید فضل‌الله بن احمد بن محمد بن ابراهیم، از عرفا و صوفیان برجسته و شاعران نامدار ایران در سده‌های چهارم و پنجم هجری قمری است. او در سال 357 هجری قمری در روستای مهنه در خراسان متولد شد و در سال 440 هجری قمری در همان روستا درگذشت. ابوسعید به عنوان یکی از ارکان اصلی تصوف خراسان و از پیشگامان شعر عرفانی فارسی شناخته می‌شود. شهرت او بیشتر به خاطر رباعیات عارفانه‌اش است که با زبانی ساده و روان، مضامین عمیق عرفانی و اخلاقی را بیان می‌کنند. رباعیات ابوسعید، نه تنها در زمان خود بلکه در طول قرون متمادی، مورد توجه و استقبال فراوان قرار گرفته و همواره به عنوان نمونه‌های برجسته شعر عرفانی فارسی شناخته شده‌اند.

شعر ابوسعید، آینه‌ای تمام‌نما از اندیشه‌های عرفانی و سلوک صوفیانه اوست. در شعر او، مضامینی چون فنا، بقا، عشق الهی، وحدت وجود، بی‌اعتباری دنیا، دعوت به زهد و تقوا و تأکید بر عمل صالح به وفور یافت می‌شود. زبان شعر ابوسعید، زبانی ساده و صمیمی است که به دور از پیچیدگی‌های زبانی و صنایع ادبی معمول، به بیان مفاهیم عمیق عرفانی می‌پردازد. این سادگی و صمیمیت، شعر او را برای عموم مردم قابل فهم و جذاب ساخته و باعث ماندگاری و تأثیرگذاری آن در طول تاریخ شده است.

2. بیت شعر ابوسعید ابوالخیر و تفسیر آن:

بیتی که در این تابلوی خوشنویسی به تصویر کشیده شده، از رباعیات مشهور ابوسعید ابوالخیر است:

این عمر به ابر نوبهاران ماند این دیده به سیل کوهساران ماند ای دوست چنان بزی که بعد از مردن انگشت گزیدنی به یاران ماند

این رباعی، با زبانی تمثیلی و تصویری، به بیان دو مفهوم اساسی می‌پردازد:

• ناپایداری و زودگذر بودن عمر: در مصراع اول و دوم، عمر انسان به دو پدیده زودگذر تشبیه شده است: ابر نوبهاران و سیل کوهساران. ابر نوبهاران، که به سرعت در آسمان ظاهر شده و به سرعت محو می‌شود، نمادی از کوتاهی و بی‌ثباتی عمر است. سیل کوهساران نیز، که با قدرت و خروش از کوهستان سرازیر شده و به سرعت فروکش می‌کند، تصویری از سرعت گذر عمر و از دست رفتن فرصت‌ها را به ذهن متبادر می‌سازد. این دو تشبیه، به مخاطب یادآوری می‌کند که عمر انسان در این دنیا بسیار کوتاه و زودگذر است و نباید به آن دل بست.
• اهمیت عمل صالح و نیکوکاری: در مصراع سوم و چهارم، شاعر به پند و نصیحت روی می‌آورد و دوست (یا انسان) را به گونه‌ای زیستن دعوت می‌کند که پس از مرگ، یاران (دوستان و بازماندگان) از فقدان او انگشت حسرت به دهان بگیرند. این مصراع‌ها، بر اهمیت عمل صالح و نیکوکاری در طول زندگی تأکید دارند. ابوسعید معتقد است که انسان باید چنان زندگی کند که پس از مرگش، نام نیک و یادگار خیر از او باقی بماند و اطرافیانش از فقدان او متأثر و غمگین شوند. "انگشت گزیدن به یاران ماندن"، تعبیری کنایی از حسرت و اندوه فراوان است که نشان‌دهنده عمق تأثیرگذاری فرد بر اطرافیانش در طول زندگی است.

به طور کلی، این رباعی ابوسعید، دعوتی است به زیستن آگاهانه و هدفمند. شاعر از یک سو، ناپایداری عمر را به مخاطب یادآور می‌شود تا او را از دلبستگی به دنیا و مظاهر فریبنده آن برحذر دارد و از سوی دیگر، بر اهمیت عمل صالح و نیکوکاری تأکید می‌کند تا او را به تلاش برای کسب فضایل اخلاقی و خدمت به خلق تشویق نماید. این بیت شعر، با وجود کوتاهی، حاوی مضامین عمیق عرفانی و اخلاقی است که همواره برای انسان‌ها در طول تاریخ آموزنده و راهگشا بوده است.

3. زمینه مشکی و طلایی: تضاد و تعادل بصری:

زمینه این تابلوی خوشنویسی، با استفاده از دو رنگ مشکی و طلایی، فضایی رمزآلود و در عین حال باشکوه را ایجاد کرده است. رنگ مشکی، به طور سنتی، نمادی از تاریکی، ابهام، راز، و فنا است. در هنر اسلامی و عرفانی، رنگ مشکی اغلب به عنوان نمادی از نیستی و فنای نفسانی و ورود به عالم غیب و معنا به کار رفته است. در مقابل، رنگ طلایی، نمادی از نور، روشنایی، جلال، شکوه، و جاودانگی است. طلا، فلزی گرانبها و درخشان است که همواره با مفاهیمی چون ثروت، قدرت، و ارزش معنوی همراه بوده است.

در این تابلو، ترکیب رنگ مشکی و طلایی، تضادی آشکار را به وجود می‌آورد. مشکی، تاریکی و فنا را نمایندگی می‌کند، در حالی که طلایی، نور و بقا را. این تضاد رنگی، می‌تواند به نوعی بازتابی از دوگانگی‌های موجود در جهان و زندگی انسان باشد: روشنایی و تاریکی، هستی و نیستی، امید و ناامیدی، دنیا و آخرت. با این حال، در عین تضاد، این دو رنگ در کنار هم تعادلی بصری و زیبایی‌شناختی را نیز ایجاد می‌کنند. طلایی، در میان سیاهی، جلوه‌ای خاص پیدا می‌کند و مشکی، با حضور طلایی، عمق و رمز و راز بیشتری می‌یابد.

استفاده از زمینه مشکی و طلایی در این تابلوی خوشنویسی، نه تنها جنبه زیبایی‌شناختی دارد، بلکه به نوعی با مضمون شعر ابوسعید نیز همخوانی دارد. ناپایداری و زودگذر بودن عمر (مشکی) در مقابل اهمیت عمل صالح و نیکوکاری و باقی گذاشتن نام نیک (طلایی)، تضادی است که در شعر نیز به آن اشاره شده است. به این ترتیب، انتخاب این دو رنگ برای زمینه تابلو، به عمق بخشیدن به مفهوم شعر و تأثیرگذاری بیشتر اثر کمک کرده است.

4. تقارن و عدم تقارن در زمینه و اشعار:

یکی از ویژگی‌های بارز این تابلوی خوشنویسی، استفاده همزمان از تقارن و عدم تقارن در طراحی زمینه و اشعار است. زمینه تابلو، به صورت کلی، از دو بخش مشکی و طلایی تشکیل شده که به ظاهر به صورت متقارن در کنار هم قرار گرفته‌اند. با این حال، با دقت بیشتر می‌توان دریافت که این تقارن کامل نیست و نوعی عدم تقارن ظریف در آن وجود دارد. مرز بین دو رنگ مشکی و طلایی، خطی صاف و دقیق نیست، بلکه حالتی موج‌دار و نامنظم دارد. همچنین، توزیع رنگ‌ها در هر بخش نیز کاملاً یکنواخت نیست و سایه‌روشن‌های ظریفی در آنها دیده می‌شود.

در مورد اشعار نیز، وضعیت مشابهی وجود دارد. در نگاه اول، خطوط خوشنویسی به نظر می‌رسد که به صورت متقارن و منظم در تابلو قرار گرفته‌اند. با این حال، با دقت بیشتر می‌توان دریافت که این تقارن نیز کامل نیست. خطوط، در عین حال که به صورت چرخیده و منظم در کنار هم قرار گرفته‌اند، از نوعی آزادی و رهایی نیز برخوردارند. زاویه چرخش خطوط، اندازه و ضخامت آنها، و فاصله بین خطوط، همگی به صورت یکسان و دقیق نیستند و نوعی تنوع و عدم تقارن ظریف در آنها دیده می‌شود.

استفاده همزمان از تقارن و عدم تقارن در این تابلو، می‌تواند تعبیری از نظم و بی‌نظمی، قانون و آزادی، ساختار و رهایی در زندگی و جهان هستی باشد. تقارن، نمادی از نظم، تعادل، و ثبات است، در حالی که عدم تقارن، نمادی از پویایی، تغییر، و رهایی است. ترکیب این دو عنصر در کنار هم، می‌تواند نشان‌دهنده آن باشد که زندگی و جهان هستی، ترکیبی از نظم و بی‌نظمی، قانون و آزادی، و ساختار و رهایی است. همچنین، این ترکیب می‌تواند به نوعی بازتابی از تعادل بین عقل و احساس، نظم و خلاقیت، و سنت و نوآوری در هنر خوشنویسی باشد.

5. اشعار به صورت چرخیده و متقارن درون هم نوشته شده:

نحوه نگارش اشعار در این تابلو، یکی دیگر از ویژگی‌های برجسته آن است. خطوط خوشنویسی، به صورت چرخیده و متقارن درون هم نوشته شده‌اند. این نوع نگارش، که در هنر خوشنویسی ایرانی سابقه طولانی دارد، نوعی حرکت، پویایی، و تکرار را در اثر ایجاد می‌کند. خطوط، به دور یک مرکز فرضی چرخیده و به صورت دایره‌وار در کنار هم قرار گرفته‌اند. این چرخش و تکرار، می‌تواند نمادی از چرخش زمان، تکرار فصول، و تداوم هستی باشد.

تقارن در نگارش خطوط نیز، بر نظم و هماهنگی بصری اثر تأکید می‌کند. خطوط، به صورت متقارن در دو طرف مرکز فرضی قرار گرفته‌اند و نوعی تعادل و توازن بصری را به وجود می‌آورند. این تقارن، می‌تواند نمادی از نظم درونی شعر، هماهنگی اجزای هستی، و تعادل در زندگی باشد.

نگارش اشعار به صورت چرخیده و متقارن درون هم، نه تنها جنبه زیبایی‌شناختی دارد، بلکه به نوعی با مضمون شعر ابوسعید نیز همخوانی دارد. زودگذر بودن عمر و تکرار فصول (چرخش)، و اهمیت عمل صالح و نیکوکاری (تقارن و تعادل)، مفاهیمی هستند که در شعر و نحوه نگارش خطوط به نوعی بازتاب یافته‌اند.

6. تابلو نقاشیخط، آبسترکت و خطی:

این تابلوی خوشنویسی، به صورت "تابلو نقاشیخط" طراحی شده است. نقاشیخط، گونه‌ای از هنر معاصر ایران است که در آن خط خوشنویسی به عنوان عنصری بصری در نقاشی به کار می‌رود. در نقاشیخط، خط نه فقط به عنوان وسیله‌ای برای انتقال پیام و مفهوم، بلکه به عنوان یک عنصر تصویری و تزئینی نیز مورد توجه قرار می‌گیرد. هنرمندان نقاشیخط، با بهره‌گیری از قواعد خوشنویسی و اصول نقاشی، آثار بدیعی را خلق می‌کنند که در آنها خط، رنگ، و فضا در هم آمیخته و اثری چندلایه و تأثیرگذار را به وجود می‌آورند.

این تابلوی خوشنویسی، همچنین دارای ویژگی‌های "آبسترکت" و "خطی" است. هنر آبسترکت، به هنری گفته می‌شود که در آن فرم‌ها و رنگ‌ها به صورت غیر بازنمایانه و غیر تقلیدی به کار می‌روند. در هنر آبسترکت، هنرمند تلاش نمی‌کند تا تصویری دقیق از واقعیت بیرونی را بازنمایی کند، بلکه به بیان احساسات، افکار، و مفاهیم انتزاعی از طریق فرم، رنگ، و ترکیب‌بندی می‌پردازد. ویژگی "خطی" این تابلو نیز، به تأکید بر خط و استفاده از خط به عنوان عنصر اصلی بصری اشاره دارد. در این تابلو، خطوط خوشنویسی، نه تنها به عنوان وسیله‌ای برای نگارش شعر، بلکه به عنوان فرم‌های بصری مستقل و دارای ارزش زیبایی‌شناختی مورد توجه قرار گرفته‌اند.

ترکیب ویژگی‌های نقاشیخط، آبسترکت، و خطی در این تابلو، باعث شده است تا اثری خلق شود که نه تنها یک تابلوی خوشنویسی سنتی نیست، بلکه یک اثر هنری معاصر و بدیع است که در آن سنت و نوآوری، هنر خوشنویسی و نقاشی، و بیان عینی و انتزاعی در هم آمیخته‌اند.

7. طراحی و تلفیق اختصاصی گالری چارگوش:

در انتهای شرح تابلو، به "طراحی تلفیقی اختصاصی گالری چارگوش" اشاره شده است. گالری چارگوش، به عنوان یک گالری هنری معتبر، به خلق و ارائه آثار هنری بدیع و باکیفیت شهرت دارد. "طراحی تلفیقی اختصاصی" به این معناست که این تابلو، به صورت ویژه و انحصاری برای گالری چارگوش طراحی و اجرا شده است. این طراحی، با توجه به سلیقه و رویکرد هنری گالری چارگوش، و با بهره‌گیری از تخصص و تجربه هنرمندان این گالری، انجام شده است.

"چاپ نفیس" نیز، نشان‌دهنده کیفیت بالای چاپ و اجرای این تابلو است. چاپ نفیس، به چاپی گفته می‌شود که با استفاده از مواد اولیه باکیفیت و تکنیک‌های پیشرفته چاپ انجام شده و از وضوح، شفافیت، و ماندگاری بالایی برخوردار است. استفاده از چاپ نفیس در این تابلو، به ارزش هنری و زیبایی‌شناختی آن افزوده و آن را به یک اثر هنری ارزشمند و ماندگار تبدیل کرده است.

8. جمع‌بندی:

تابلوی خوشنویسی بوم شعر ابوسعید ابوالخیر، اثری نفیس و بدیع از هنر نقاشیخط معاصر است که با بهره‌گیری از شعر ماندگار ابوسعید ابوالخیر، زمینه مشکی و طلایی، خطوط چرخیده و متقارن، طراحی آبسترکت و خطی، چاپ نفیس و تلفیق اختصاصی گالری چارگوش، اثری چندلایه و تأثیرگذار را به وجود آورده است. این تابلو، نه تنها یک اثر هنری زیبا و چشم‌نواز است، بلکه یک اثر تفکربرانگیز و آموزنده نیز هست که مخاطب را به تأمل در باب ناپایداری عمر، اهمیت عمل صالح، و ارزش زندگی هدفمند دعوت می‌کند. تلفیق هنرمندانه شعر، خط، رنگ، و طراحی در این تابلو، آن را به یک اثر هنری منحصر به فرد و ارزشمند در هنر نقاشیخط معاصر تبدیل کرده است.

!! طراحی تلفیقی اختصاصی و ثبت شده گالری چارگوش !! - تکنیک دیجیتال طراحی و با چاپ بسیار نفیس - طراح: احمد قلی زاده

- مجموعه تابلوهای گالری چارگوش تلاشی است برای ارتقای زبان بیان هنر ایران زمین. - دارای فضا سازی های عمیق و مجموعه بسیار گسترده ای از طرح های زیبای تلفیقی پارسی می باشد. - که با تکنیک دیجیتال طراحی و با چاپ بسیار نفیس پنجره ای متفاوت از انتخاب طرح و هنر پارسی را به مردم هنردوست ایران زمین تقدیم نموده